آملی یا جهانی ؟!
شهر هزار سنگر آمل ما به دارالعلماء و عالِم‌پرور شهرت دارد. این شهرت به برکت وجود علماء و روحانیون بزرگ و عظیم القدر است. وجود این عالمان کم نظیر به شهر ما زینت معنوی بخشیده است. مردم ولایتمدار مازندران به وجود این ستارگان علم و فقاهت و فلسفه افتخار می‌کنند. گرچه در گذشته نیز مردم مازندران منوَّر به نور این ستارگاه می‌شدند و در پرتو این بزرگان، از نور احکام الهی و قرآن کریم و سیره معصومین (ع) بهره‌مند می‌شدند، امّا در عصر حاضر وجود سه چهره نورانی و برجسته و بسیار بزرگوار، از امتیاز و جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.
مرحوم حضرت آیت‌الله حاج میرزا هاشم آملی ( قدس سرّه ) ـ که در سال 1368هجری شمسی، سالروز عید مبعث پیامبر اکرم (ص) بنده توفیق داشتم به دست مبارک معظّم له معمّم شوم ـ از اساتید برجسته اصولی در حوزه علمیه نجف و قم به شمار می‌رفتند.
تربیت شاگردان و فرزندان نمونه، از بارزترین ویژگی‌های معظّم له بود، به گونه‌ای که زبانزد عام وخاص و مثال زدنی است؛ به عنوان مثال دو تا از آقازاده‌های معظّم له در رأس دو قوّه کشور قرار دارند یعنی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی و ریاست محترم قوّه قضائیه از یک شهر ـ هزار سنگر آمل ـ و از یک خانه و خانواده آملی.
از جمله شاگردان بسیار ممتاز و برجسته، دو عالم فقه و فقاهت، فیلسوف و عارف و مفسّر کبیر قرآن کریم یعنی حضرت استاد آیت‌الله علامه حسن‌زاده آملی و حضرت استاد آیت الله علامه جوادی آملی هستند.
و اینک با کسب اجازه از این دو اساتید بزرگوار می‌خواهم از این تاریخ به بعد، در ذکر نام مبارک این دو معظّم له بگویم: «حضرت آیت‌الله حسن‌زاده جهانی »!! و «حضرت آیت‌الله جوادی جهانی »!!
خدایا تو را شاکریم به این نعمت عظمی ! خدایا بر این توفیق، استمرار ببخش !
نیک اندیش زیبا سخن برای این بزرگواران آرزوی سلامتی دارد.
